Им­руз баҳри мо рузи хо­се ҳаст. Ру­зест, ки со­ли­ёни қабл мо ин руз­ро бо шо­дию ни­шот таҷлил ме­наму­дем, зе­ро агар умр бе ва­фои на­мекард дар ин руз мо бо иф­ти­хору сар­фа­рози 78 со­лагии ус­то­ди ази­замон Са­фаров Неъ­ма­тул­ло Маҳма­дул­ло­евич-ро таҷлил ме­наму­дем. Ус­то­ди азиз на­буда­ни Шу­мо ба­рои мо шо­гир­до­ну пай­ван­дон та­лафо­ти ҷуб­ронно­пази­раст. Зе­ро аз ҳа­ёту руз­го­ри мо ус­то­ду па­дари ғам­хор ва аз са­мои ил­му маъ­ри­фат си­тораи ум­ри як до­ниш­манд олим ва шах­си­яти но­так­рор аз ҷило на­мудан боз­монд. Ҷои Шумо дар ди­лу ди­даго­ни мо хо­лист, ҳама­сола дар ин ру­зи му­борак бо ор­зу­ву та­мани­ётҳои нек таҳни­ята­тон ме­гуф­тем ку­нун даст бар ду­оем, ки руҳи бу­зур­га­тон шо­ду хо­наи охи­рата­тон обод бошад!

Мо на­мегу­ем, ӯ аз до­ри ду­нё раф­та­аст,

Ҷои у дар ди­да буд ак­нун ба дилҳо раф­та­аст.